Henryk Wieniawski

Henryk Wieniawski urodził się 10 lipca 1835 roku w Lublinie, zmarł 31 marca 1880 roku w Moskwie. Znany dziewiętnastowieczny kompozytor i skrzypek. Wychował się w rodzinie o żydowskich korzeniach. Jego ojciec był lekarzem, co gwarantowało dostatek w domu. U Wieniawskich odbywały się spotkania różnych środowisk artystycznych, podczas których organizowano koncerty oraz prowadzono dyskusje o sztuce. Kontakt z muzykami sprawił, że Henryk wybrał karierę skrzypka. Najpierw uczył się pod okiem matki, później lekcji udzielał mu Jan Hornziela, który pracował w warszawskim Teatrze Wielkim oraz Stanisław Serwaczyński z Opery Budapesztańskiej.

W wieku ośmiu lat Henryk Wieniawski przeprowadził się do Paryża. Uczył się w Konserwatorium Paryskim u Lamberta-Josepha Massarta. Pod kierunkiem tego samo nauczyciela kształcił się też przez kolejne lata. Następnie wyjechał do Petersburga, gdzie występował na scenie. Koncertował również w Warszawie. Studia kompozycji w klasie Hipolita Colleta ukończył też w Paryżu. Od 1850 roku występował wspólnie z bratem, pianistą. Koncerty odbywały się przede wszystkim na terenie Imperium Rosyjskiego. Wszędzie spotykały się z uznaniem publiczności.

Dziesięć lat później Henryk Wieniawski objął stanowisko pierwszego skrzypka dworu carskiego i solisty Rosyjskiego Towarzystwa Muzycznego. Był również nauczycielem w konserwatorium. Jego działalność pedagogiczna dała początek petersburskiej szkoły skrzypcowej, kontynuowanej przez Leopolda Auera. W 1872 roku wyjechał na tournée koncertowe do USA. Wstępował z Antonem Rubinsteinem. Później na scenie pojawiał się ze śpiewaczką, Pauliną Luccą. Po dwóch latach wrócił do Europy, gdzie kontynuował pracę artystyczną. Ze względów zdrowotnych i otyłości występował na siedząco.

Henryk Wieniawski zmarł w wieku 45 lat z powodu choroby serca. Na pogrzeb w Warszawie przybyło 40 tysięcy osób. Co pięć lat w Poznaniu organizowany jest Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego. Dorobek muzyczny Henryka Wieniawskiego jest niezwykle bogaty. Jego dzieła charakteryzuje wirtuozeria oraz liryzm. Do najważniejszych utworu Wieniawskiego zaliczyć można Polonez D-dur op. 4, Polonez A-dur op. 21, Obertas, Koncert skrzypcowy d-moll op. 22, Scherzo-tarantelle oraz Fantazję faustowską.